[ و در صفت دنیا فرمود : ] مى‏فریبد و زیان مى‏رساند و مى‏گذرد . خدا دنیا را پاداشى نپسندید براى دوستانش و نه کیفرى براى دشمنانش . مردم دنیا چون کاروانند ، تا بار فکنند کاروانسالارشان بانگ بر آنان زند تا بار بندند و برانند . [نهج البلاغه]


ارسال شده توسط MahkooM در 87/5/13:: 7:59 صبح

میروی و من اسیر دست غمهامیشوم

باز تنها ،  بازتنها ،   باز تنها    میشوم

میخزد بر گونه ام اشکی بیاد چشم تو

بار دیگر بی تو از اندوه دریا میشوم ....

جای ماندن نیست بی تو ، میروم هرجا که شد

بعد از این آواره دلتنگ صحرا میشوم

ز آتش عشقو جنون ،جوش ، مجنون میزند

من هم از فرط جنون خویش شیدا می شوم

با سیاوش نسبت من اینست که

او نمیدانست ، من ، آگاه ویران میشوم

                                   ...سوته دل

 


کلمات کلیدی :