دیروز شیطونو دیدم

حوالی میدون بساطشو پهن کرده بودو فریب میفروخت

مردمم دورش جمع شده بودن

شلوغ میکردن واسه اینکه از هم بزنن جلو

تو بساطش همچی بود 

 از دروغ گرفته تا خیانتو جاه طلبی

هرکی چیزی میخرید جاش یه چیزی میداد

بعضیا دل میدادن بعضیا روح

و بعضیام آزادگیو ایمانشونو میدادن

شیطونم در حالیکه دهنش بوی گند جهنم میداد میخندید

حالم ازش بهم میخورد

دلم میخوست لهش کنم

انگار ذهنمو خوند

خنده شیطانی کردو گفت :

من که کاریشون ندارم

یه گوشه نشستمو آروم نجوا میکنم

نه قیلو قال میکنم

نه کسی رو مجبور میکنم چیزی ازم بخره

اینا خودشون دور من جمع شدن

جوابشو ندادم چون چیزی نداشتم بگم

اون وقت سرشو آوورد جلو گفت :

ولی تو با اینا فرق میکنی

تو مومنی و این چیزا سرت میشه

زیرکی و ایمان آدمو نجات میده

اینا سادن ، حاضرن هرچی دارن بدن تا گول بخورن

 حرفاش شیرین بود واسه همین گذاشتم حرف بزنه

اونم همینجور فک زد

منم رفتم یه گوشه نشستمو تا سادگی آدما رو تماشا کنم

که یک دفه چشمم به جعبه عبادت

که لابلای بساط شیطون قایم شده بود  افتاد

یواشکی گذاشتمش تو جیبم

با خودم گفتم اینهمه شیطون دزدید یه بارم ما مگه چی میشه

به قول شاعر اینهمه شعبون یه بارم رمضون

سریع پا شدمو زدم به چاک و اومدم خونه

اما چشمتون روز بد نبینه

 تا در جعبه رو باز کردم  قلبم وایساد

جعبه از دسم افتاد

چیزیکه تمام فضای  اتاقمو گرفته بود غرور بود

...................غرور

دستمو گذاشتم روی قلبم اما جاش خالی بود

آره قلبمو داده بودم

بی اختیار به سمت میدون دویدم

پیش خودم میگفتم تا دیدمش یقشو میگیرمو

جعبه دروغی شو تو سرش خرد میکنم

اما زهی خیال باطل  

هیشکی اونجا نبود

دنیا تو سرم خراب شد زانوهام خم شد شروع کردم به گریه کردن

اشکام که تموم شد پاشدم در حالیکه نگام به جای شیطون بود

بی دلی مو  

بسمت دیگه ایی میبردم  

بغض تو گلوم بود داشتم به این فک میکردم

که فریاد بزنم بگم خداااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا

که یه صدایی روحمو تازه کرد

آره صدای قلبم بود .

بی اختیار به سجاده افتادم و به شکرانه پیدا شدن قلبم بوسه بر خاک زدم  

فضا آکنده از عطر نرگس بود

بله قلبم هدیه ای از جانب خداوند بود

...........سوته دل